The Definitive Guide to بیماری لوپوس خودایمنی

The Definitive Guide to بیماری لوپوس خودایمنی

Blog Article

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری خود ایمنی لوپوس، علائمی مانند خشکی چشم و یا خشکی دهان را تجربه خواهند کرد.

داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند ممکن است در موارد جدی لوپوس مفید باشند.

التهابات ناشی از لوپوس می تواند به سیستم گوارش گسترش یابد و به اندام هایی مانند پانکراس و کبد آسیب هایی وارد کند. این بیماری همچنین می تواند باعث نشت پروتئین از روده شود.

در معرض نور خورشید بودن: برخی بر این باور هستند که نور خورشید یک عامل محیطی موثر است.

تست مکمل سرم، میزان پروتئین هایی را که بدن در هنگام التهاب تولید کرده، اندازه می گیرد.

شاید این گونه بتوان توضیح داد که چرا بیماری های خود ایمنی بیشتر بر خانم ها تاثیر می گذارند.

آنتی بادی های خودکار در خون گردش می کنند؛ اما در سلول های خونی بعضی از افراد، دیوارهای نفوذ پذیر وجود دارد و به آنتی بادی ها اجازه عبور کردن را می دهد.

مرگ بافت استخوان: این عارضه زمانی رخ می دهد که مقدار خونی که استخوان ها را نگه می دارد، کم شود.

این علائم می‌توانند در افراد متفاوت به صورت یک باره و ناگهانی یا به صورت تدریجی ظاهر شوند.

ضایعات معمولی تر «دیسکوئید» هستند و فقط در افراد مبتلا به بیماری فعال دیده می‌شوند که به محض مشاهده آنها باید به پزشک خود اطلاع داد.

التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند بر بسیاری از سیستم‌های مختلف بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.

لوپوس معمولاً کمی التهاب نیز ایجاد می کند. گاهی اوقات شدت عوارض لوپوس می تواند شعله ور شود و علائم آن را بدتر کند. این علائم می توانند شامل درد مفاصل، بثورات پوستی و ایجاد ناراحتی هایی در اعضای بدن، به ویژه در کلیه ها باشند.

به این حالت، پدیده رینود گفته می شود بیماری لوپوس برای بارداری که بر اثر باریک شدن (تنگی) عروق خونی ایجاد می شود و باعث کاهش خون رسانی به انگشتان دست یا انگشتان پا می شود. زخم های دهانی نیز ممکن است ایجاد شود که امکان برگشت مکرر آنها وجود دارد. مو

برای مشاوره رایگان، اطلاعات تماس خود را در فرم وارد کنید.